Gopal Jadhav

तुझ्या माझ्या गप्पा गोष्टी हि पूर्णतः नवीन कल्पना आहे.  या मध्ये अनेक काल्पनिक पात्र आहेत. जसे  आई, वडील, मुलगा, बहीण, भाऊ, मित्र, मैत्रीण इत्यादी...... थोडक्यात माहिती सांगायची झाल्यास खालील प्रमाणे सांगता येईल. आपला जन्म झाल्या पासून तर आपण मरे पर्यंत आपल्या जीवनात काय काय घडते व आपण त्याला कशा प्रकारे सामोरे जातो.  घरातील चित्रविचित्र प्रसंग आपण आपल्या मित्रांसोबत कशा प्रकारे शेअर करतो. असे अनेक प्रसंगाचे कथन या कथेत करणार आहे. अशा करतो कि आपल्या सर्वांना हि कथा नक्कीच आवडेल. सुरवात 'आई' या पात्र पासून करावी असे वाटत आहे. कारण आई हे प्रत्येकाचे प्रेरणास्थान असते.  अर्थातच माझंही आहे. म्हणतात ना........ "स्वामी तिन्ही जगाचा आई वीणा भिकारी" * ****   कथाकथित गावातील तुझ्या माझ्या गप्पा गोष्टी. एक छोटंसं गाव गावातील लोकसंख्या हातावर मोजता येईल एवढीच.

इतने बेताब, इतने बेक़रार क्यूँ हैं, लोग जरुरत से ज्यादा, होशियार क्यूँ  हैं। मुंह पे तो सभी, दोस्त हैं लेकिन, पीठ पीछे दुश्मन हजार क्युँ हैं। हर चहरे पर इक मुखौटा हैं यारो,  लोग ज़हर में डूबे  किरदार क्यूँ हैं। सब काट रहे हैं यहाँ इक दूजे को, लोग सभी दो धारी तलवार क्यूँ हैं।                                                                                     न जाने किस हुनर को,                                                                                     लोग शायरी कहते है.                 ...

 म्हंटले थोडेसे बोलावे तुझ्याशी पण सुरवात कशी करावी हेच समजेनासे झाले आहे. तुला तर माझ्या वागण्याचा खूपच राग येत असेल. काल जर तू मला समजावले नसते तर कदाचीत माझं खूप मोठे  नुकसान झाले असते. पण आता हि असेच जाणवते कि शेवटी नुकसानच केले मी माझे स्वतःहाचे, तुला त्रास देणे तुझ्या भावना समजावून न घेणं, तुला वेळ न देणे, अशा छोट्या मोठ्या चुका तर मी नेहमीच करत असतो, पण हे चालणार तरी किती दिवस. तू मला आणखी किती दिवस सहन करणार आहे, थोडाफार तरी मी तुझा विचार करायला हवा होता,.    तुझ्या साठी एक  विरहाचा क्षण ..               'क्षण'     मी माझ्या जीवनातला वेगळा काढून ठेवला आहे,      तो माझ्यासाठी चा एक बहुमुल्ल्य 'क्षण' आहे,     कितीही भांडण झाले तरी आपल्याला जवळ आणतो     तो एक 'क्षण' च आहे

कितने चेहरे हैं इस दुनिया में,  मगर हमको बस तेरा ही चेहरा नजर आता हैं, दुनिया को हम क्यों देखे , तेरी याद में सारा वक्त गुजर जाता हैं.....     दिल मेरा अगर रोया न होता हमने भी आँखों को भिगोया न होता, दो पल की हसी में छुपा लेते ग़मों को, खाव्ब को हकीकत में संजोया नहीं होता......

तेरी रूह को इतनी सिद्दत से तराशु,          की खुदा खुद, तुझे मेरा इनाम बना दे।                                                             जो सांसो में बसते हैं                                                             उन्हें याद किया नही जाता                                                                         वह                                             ...

माझी भाषा माय मराठी मी मराठी आपल्याला एखादी गोष्ट हवी असेल, तर ती गोष्ट आपण मागतो. ' मला पाणी पाहिजे.' , ' मला पुस्तक हवे आहे.' असे आपण  सांगतो.  आपण बोलून दाखवतो किंवा खुणा करून दाखवतो. आपल्या हातांची ओंजळ करून ती ओठांजवळ नेऊन दाखवतो. त्यावरून ' पाणी हवे आहे.' असे आपण सांगतो. मित्राचा निरोप घेताना आपण हात हलवतो. आपल्या मनात अनेक भावना येतात. कधी आपण आपुलकी दाखवतो. कधी आपण रागावतो.  अशा भावना आपण शब्दांनी  बोलून दाखवतो. आपल्या मनात अनेक कल्पना येतात. त्याही आपण शब्दातून व्यक्त करतो. आपण एकमेकांशी बोलतो. कधीतरी एखादी व्यक्ती समूहाला उद्देशून बोलते. अशा बोलण्यातून आपल्याला मन मोकळे केल्याचे समाधान मिळते.

                                                                         ही अशी कथा आहे की जीचा कधीच अंत नाही ( भाग १ )      एखादी गोष्ट लिहिण्यासाठी अगोदर भूतकाळात जावे लागते, तेव्हा त्या गोष्टीच्या लिखनाचा पाया कळतो  आणि नंतरच हे कळते की आपले लिखाण कश्या प्रकारचे आहे ते. आज जे काही घडत आहे ते सर्व काही चांगले आहे असे आपण म्हणू शकत नाही                                                    कारण  आपल खुप मोठ दुर्दैव आहे की आजच्या घडीला आपल्याला सर्व गोष्टींची तडजोड करावी लागते. कोणती  ही गोष्ट आपल्या मनासारखी घडत नाही आणि जर योगा योगाने घडलीच तर आपण त्यात समाधानी नसतो.                 ...

                                                           ही अशी कथा आहे की जीचा कधीच अंत नाही      ( भाग १) मित्रांनो मि जे काही लिखाण करणार आहे ते पूर्णतहा काल्पनिक असेल त्याचा कोणत्याही लेखकाच्या लिखाणाशी कसलाही संबंध असणार नाही आणि जर त्याप्रकारचे निदर्शनास आलेच तर तो फ़क्त योगायोग समझावा अशी विनंती आहे.                                                किती लिखाण करू तुझ्यासाठी    मैं भी कितना बद नसीब हूँ ना प्यार भी उनसे कर बैठा    जो हमे आपने नफरत के भी काबिल नहीं समझते

                       ही अशी कथा आहे की जीचा कधीच अंत नाही      प्रेम खरच असच अस्त का आपन किती ही जिव लावला तरीही त्याला आपली काळजी अजिबात नसते मि मनापासुन प्रेम करतो  तुझ्यावर्ती पण तूला कधीच त्याची जाणीव होणार नाही का